IV. Gün

Bugün 1 kg vermiş olmanın huzuruyla IV. günüme kısa bir bakış atmak istiyorum. Bugün tatil günü... E tabi diyetmizin de hakkı değil mi tatil. Değilmiş, anladım... İstsem de fazla yiyemiyorum galiba artık. Ama küçük bir sorunum var, sürekli olarak bünyemde bir açlık hissi... Eğer birden "yeter ulen" nidalarıyla mutfağa dalarsam, ne diyet kalacak ortada ne de sağlıklı yaşam projelerim.

Diyetim süresince annem de yemek alanındaki profesyonelliğini konuşturmaya başladı. Kadıncağız oğluna bütün gün sucuklu-kaşarlı tost yapmaktan neredeyse yemek yapmayı unutmuş, bir büfeci edasıyla salınır olmuştu. Neyse ki artık çok ilginç salatalar ve soslar soframızı süslüyor. Buradan tabi Ender Saraç beyefendiye de teşekkürü bir borç biliriz. En azından yazdığı şeyler sonunda bizim evde de uygulanabiliyor...

Bugün evden dışarı çıkmadığım için diyete başladığım günden beri çantamda biriken mavi-yeşil ürünlerini atıştırdım. Açıkçası 4 günde "diyet deprem çantası"na dönmüştü... Hergün fazla fazla alıp, bir de uzun uzun kalori hesapları neticesinde yememeye karar verdiğim ürünler stoğunu bugün güzelce tükettim.

Yalnız bazı şeylerden, yapmak zorunda olduğumu düşünüp yaptığım için nefret etmeye başladım. Bunların başında da vanilya çayı geliyor. Normalde mütemadiyen tükettiğim bir içecek olmasına rağmen diyet düşüncesiyle almaya başladığım dünden beri pek de hoşuma gitmemeye başladı.

Eminim ki bu uğraşlarım sonucunda adımı Başaranlar listesine altın harflerle kazıyacağım.

Pazartesi günü psikiyatriste gitmeyi düşünüyorum. Tabi diyetle ilgili bir durum değil, sırf merak ettiğim için... Şu anda da psikiyatrist huzurunda okumak için "obsesif kompülsif" listemi hazırlıyorum :-) Bunu da çok yakında sizlerle paylaşacağım. Korku filmi senaryolarında kullanılması için insanlığa armağan edeceğim...